Protagonizada por Silvia Marsó e Marcial Álvarez, e con música de Enrique Morente, esta peza engade á traxedia de Lorca unha nova dimensión. A obra escrita en 1934 ten lugar nun ambiente rural de España de comezos do século XX no que as mulleres son vítimas dunha sociedade machista e cerrada. Estes prexuízos sociais toman corpo na personaxe feminina que dá nome á obra e van construíndo a narración a través dos seus padecementos e reflexións. Eloxiada pola mellor crítica, dende Unamuno a E. Diez-Canedo "Yerma" é, en palabras do propio García Lorca, 'a imaxe da fecundidade castigada á esterilidade'.

A obra mestura o desexo persoal e a imposición social da maternidade, pero Yerma non é só unha muller que busca ter descendencia, é tamén vítima da sociedade do século XX, na que as mulleres tiñan a obriga de encargarse das tarefas domésticas e a maternidade éralles imposta como un requisito indispensable.