Escrito na súa primeira versión en 1969, continuamente representado e modificado en función da resposta do público, Misterio bufo está considerado xunto con Muerte accidental de un anarquista a obra máis importante de Darío Fo. Así, Misterio bufo ao lago de Muerte accidental de un anarquista, é o texto de Fo máis representado, practicamente en todos os países e linguas do mundo, e, ao mesmo tempo, o máis odiado e combatido dende as altas instancias vaticanas.

Fo quere contar a verdadeira historia, a do pobo, a que foi sempre marxinada pola cultura oficial, manipuladora e hipócrita. Indignado pola terxiversación que os popes culturais fixeron deste feito, como doutros temas, reivindica o verdadeiro coñecemento dun elemento esencial da cultura italiana, como é a súa tradición oral e escrita de teatro popular. De feito, di: ‘Máis que un longo paso cara atrás, dei un salto mortal ao revés, no sentido de que evitei rastrexar as orixes con actitude de arqueólogo. Busquei tamén o medieval que asoma en Molière e na Comedia da arte, en toda esa riqueza e que estes comediantes fixeron da lección medieval de entreter o público'. Nas introducións ás diversas escenas da obra, Fo deixa moi clara a diferenza entre a cultura aristocrática, de elite e allea á realidade, e a extraordinario forza comunicativa desa cultura popular que en toda a súa vida de autor, actor, director, de artista comprometido, non se cansou de invocar, reivindicar e reinventar para falar de temas do noso tempo.