O tema é que nesta ocasión unha noticia (a ruptura dunha das parellas) empeza a rachar a típica serenidade destas familias economicamente acomodadas, burguesmente constituídas, existencialmente satisfeitas. Os efectos da disolución marital produce que todo -o que parecía no seu lugar e era tan tranquilizador- rache.
Como pezas de dominó a caída traerá aparellada unha estampida que derreterá os cimentos diso que parecía tan ben construído. E aquel aparente equilibrio desaparecerá, para dar lugar a unha realidade máis cuestionada, como se ao corroerse o veo do natural e cotián obviamente nos obrigásemos a indagar non só de quen nos facemos amigos, senón con quen eliximos compartir a nosa vida.
Un delicado aviso á hipocrisía familiar que mira cara a fóra e moi pouco cara a dentro. Comedia romántica? Pode ser pero non esperemos finais rosas ou compracentes.