Hai fotógrafos que prefiren chamarse amateur, vocábulo francés que nunha das súas acepcións, é o de amante. É dicir, non afeccionado á fotografía e si amante da fotografía. A fotografía é unha arte e como tal, é a expresión de liberdade do autor. Liberdade que Javier nos brinda nesta ópera prima, onde as súas fotografías aparecen como veladuras do seu mundo interior e a súa paixón pola luz, da bús­queda efectista e sentida de motivos con momentos de tensión por outros de soidade.

El descríbese como alguén que vaga, anda e pensa libremente sen unha finalidade nin un destino determinado. A técnica é o primeiro elo que hai que superar e o motivo, o instante, a forza da súa mensaxe. Escondi­do ás veces, outras discreto e impregnado dunha timidez sen andrómenas, dispara!.

Delátano as súas perspectivas e posicións de tiro, non querendo ser visto para ver mellor. Acompáñao o claro escuro e os contrastes, realzando sombras e fon­dos. A cor pasa polo seu tamiz persoal, explorando e experimentando esa busca infinita de harmonía e equilibrios cromáticos.

Esta selección que nos presenta pre­tende xogar aos opostos de maneira or­gánica. Convídanos a unha poética visual de conxunto, unha mensaxe de transformación, de cambio e continuum.