En español ou noutros idiomas, baixo metáforas poéticas ou con letras urbanas e actuais, Luz presenta un ramallete de cancións crúas e fermosas, sempre descargadas de prexuízos. Xa avisa a portada do álbum, onde aparece de ambos os perfís, fotografada por Miguel Reveriego. Infatigable buscadora de novas vías de expresión, Luz paséase entre a cadencia da bossa e a electricidade do rock and roll, achégase á rancheira e espreme como ninguén a capacidade dramática das baladas. Coiro e seda. A súa presenza escénica e o seu maxisterio interpretativo, dende a altura dunha das traxectorias máis sólidas da música europea, non permiten etiquetas porque todas as súas caras están enraizadas nun mesmo tronco. Como almas xemelgas.